این برنامه اشاره به جایگاه و رتبه زیر 20 ایران در مسائل مختلف علمی، اقتصادی، سبک زندگی و ... دارد که در فضای گرافیکی به صورت موشن گرافیک دو بعدی به ارائه اطلاعات و آمار می پردازد.

آموزش و پرورش کودکان

سال 1355 از جمعیت بالای شش سال کشور، تنها 47 درصد باسواد بودند. سال 1395، تنها سه دهه پس از انقلاب، جمعیتِ باسوادان در ایران به حدود 88 درصد افزایش پیدا کرد. برای باسواد کردن یک جامعه و بالا بردن سطح آموزشی، زیرساخت‌های متعددی در یک کشور نیاز است که یکی از مهم‌ترین آن‌ها مدارس است.
تعداد مدارس کل کشور در سال 1355، 47 هزار و 47 مدرسه بود اما در سال 1390، این تعداد به 91 هزار و 830 مدرسه افزایش پیدا کرد. همچنین مدارس غیرانتفاعی نیز که بخش دیگری از بار آموزش را به دوش می‌کشند در قبل از انقلاب تنها 1536 مدرسه بود که پس از انقلاب به 13 هزار و 137 مدرسه افزایش پیدا کرد. از نظر آموزش دانش‌آموزان تیزهوش نیز در سال 1350 در سراسر کشور تنها دو مرکز برای آموزش استعدادهای درخشان وجود داشت اما در سال 1390 این تعداد به 670 مرکز رسید. همچنین برای دانش‌آموزان استثنایی و دارای معلولیت نیز پیش از انقلاب تنها 237 مدرسه وجود داشت اما تا سال 1397 این تعداد به یک هزار و 284 مدرسه افزایش پیدا کرده است. بخش دیگری از مدارس، که برای تحقق عدالت آموزشی و معمولا برای تامین تحصیلات دانش‌آموزان روستایی پیش‌بینی شده مدارس شبانه‌روزی هستند. در سال 1357، در سراسر کشور فقط 65 مدرسۀ شبانه‌روزی وجود داشت اما پس از انقلاب، این مدارس به 3 هزار و 100 مدرسه افزایش پیدا کرده است. برای دانش‌آموزان عشایری نیز مدارس عشایری در نظر گرفته شده است. از این مدارس در سال 1357 تنها 1900 واحد وجود داشت اما در سال 1397 تعداد این مدارس به 5800 واحد رسیده است و به جز این مدارس، در مناطق محروم نیز 966 مدرسۀ نمونه دولتی مخصوص فرزندان مستعد این مناطق اختصاص داده شده است.
این پیشرفت‌ها جمعیت تحت پوشش آموزش را در سطح کشور افزایش داده است. به عنوان مثال، در سال 1357 در میان کودکانی که در سنّ مدرسه قرار داشتند، تنها 60 درصد جمعیت این کودکان در مدارس مشغول تحصیل بودند و 40 درصد باقی مانده به مدرسه نمی‌رفتند یا به سرعت ترک تحصیل می‌کردند که همین نرخ بی‌سوادی در کشور را افزایش می‌داد. اما پس از انقلاب نزدیک به 100درصد کودکان سن مدرسه، مشغول تحصیل در مدارس هستند و با وجود این که جمعیت روستایی و عشایری کشور بسیار کمتر از سال 1357 است اما جمعیت دانش‌آموزان تحت آموزش در این حوزه‌ها نسبت به آن سال دو برابر افزایش پیدا کرده است.
آموزش و پرورش و افزایش سواد دانش‌آموزان کشور از مقطع ابتدایی تا متوسطه یکی از مهم‌ترین دلمشغولی‌های چهل سالۀ اخیر مسولان بوده و یکی از موفق‌ترین زمینه‌های عملکرد مسئولین را می‌توان در چهاردیواری کلاس‌های درس و تخته‌سیاه جستجو کرد.